Mijn sprookje heeft een titel niet :P

Er was een rijke koning die een kinder had. Zij was een mooie prinses die groote paard had en zij wilde daj zij kon vliegen. Een prinses had een sterkte relatie met haar paard. Haar pard kon praten en zij pratte met hem altijd. War een grote dromer zij was! Altijd dacht zij dat zij een andere wereld kon zien. Zij wilde andere mensen onmoeten een andere ruimtes zien. Haar vader keek naar haar altijd en zij wilde dat zij meer vrijheid kon hebben. Ze had dat paard sinds hij geborde was en zij wist dat hij specialle was. Haar pard vertelde haar dat hij vliegen kon toen zij probeerde uit de kasteel ontshappen. Zij was verrast en blij omdat zij veel wensen kon bereiken. De lange vlucht begon en zij wist niet waar zij ging. Een paar uur later lande ze in een ander koninkrijk. Daarna de prins zag hen en stopte omdat hij wilde zien wie ze waren. Toen hij de prinses zag hij op naar verliefde. Hij nodigde hen om zijn koninkrijk uit. De prinses was heel blij en ontspannen met andere mensen en zij verliefde op de prins heel snel. Gedurende die tijd vroeg de koning zijn dochter en hij stuurde mensen naar zoeken. De koning vonde haar en de koning realiseerde dat hij een oude vriend van dan familie was. In eerste instantie was hij boos op his dochter maar later alles op zijn plaats viel. De prins en de prinses een relatie begonen en de koningen waren blij. Alles liep goed af.  :)

Een vrouw heeft me verteld dat ik kun zitten in haar plaats in de bus :)

In mijn laatste blog schreef ik over onvriendelijke mensen in het openbaar vervoer maar vorige week was ik verrast met het gedrag van een vrouw. De bus was vol met mensen. Het was een mooie dag maar het was heel warm en benauwd in de bus. Het was een donderdag. We hadden een test over de Nederlandse literatuur, dus ik nam papieren om lessen te vernieuwen. Het was moeilijk om hen te uit de zak trekken. Er was geen ruimte voor iets. Ik luisterde naar muziek op de telefoon.In dat moment iemand trok mijn hand. Ik pakte de koptelefoon uit mijn oren. De vrouw heeft me verteld om te zitten in haar plaats, want ik had om te studeren. Ik was veel verbaasd. De vrouw glimlachte en ik bedankte voor haar beleefd. Ik zat in haar plaats en de vrouw vroeg me kon ik haar handtas houden. Natuurlijk, het was niet moeilijk. Toen ik uit de bus halde ik bedankte haar nog eens. Lange tijd was ik onder de indruk van dit evenement. Ik ben blij omdat wet ik dat er nog mensen zijn die weten hoe te mooi dragen. Deze vrouw is een prachtige voorbeeld van de goede manieren en de goede vrijgevigheid. Prima! :)

Een typische busreis in Belgrado

Mensen zijn de meest intelligente wezens en toch soms als dieren dragen. In de eerste plaats denk ik op het gedrag in het openbaar vervoer, vooral in Belgrado. Mensen in Belgrado een snelle leven wonen. Het maakt hen nerveus en vaak onvriendelijk. Ik reis met de bus bijna elke dag en sommige mensen dragen als ze nooit in een beschaving woonden. Hoewel een bus vol is mensen willen niet op de volgende bus wachten maar iedereen zou met dit bus willen reizen. De busreis is heel ongemakkelijk en heel onhandig wanneer er genoeg mensen in het zijn. Vaak reizen klein zigeuners met de bus en liedjes zingen. Vervolgens bedelen ze voor het geld. Ik vind dat niet leuk. Altijd luisteren ik naar muziek op de telefoon of les ik de lectuur voor de klassen. Op deze manier reis ik sneler op de universiteit of lijkt mij zo.

Sommige dingen onbetaalbaar zijn :)

Soms wil ik niet op deze planeet te leven. De laatste tijd denk ik over hoe het leuk zou zijn om te kunnen  voor twee maanden slapen en kan niet wakker worden. De wereld heel vreemd en verdorven is. Materiële dingen het belangrijkste worden. Mensen erg egoïstisch zijn en minder van anderen denken. Ik vind dat mensen heel veel nerveus, pessimistisch en depressief zijn. Op dit moment ieder men zijn eigen problemen heeft. Onze problemen een groote invloed op ons gedrag, stemming en geest hebben. Ik vind dat terwijl ons iets belasten we kunnen niet aan de positieve dingen in ons leven te denken. Om onze problemen op te lossen eerst moeten we onze houding van negatief naar positief te veranderen. Vervolgens moeten we een goede organisatie te maken. Ik denk dat een goede organisatie het halve oplossing van de problemen is. Ik denk dat mensen de spontaniteit missen. Ze denken te veel over wat er zal gebeuren of niet zal gebeuren als ze iets doen. Deze manier van denken de vele memorabele momenten ontkent.
Ik heb ergens gelezen dat de mensen zijn geboren om goed te leven en niet te doen of te lijden. Mensen moeten veel te werken omdat ze kunnen alle noodzakelijke dingen voor een leven met geld kopen. Maar wat over die immateriële? Het is wat een men in zich heeft en er is geen geld dat kunt deze waarden kopen. Het belangrijkste dingen in een leven mensen kunnen niet met geld kopen. De rienden, familie, huis, positieve gedachten en gevoelens, geluk, vrede, trots en moraal zijn onbetaalbaar. Die zijn de dingen dat het grootste belang in het leven hebben.